Ann-Charlotte: For the love of Words 5 - Emerald

 

She’s weaving a pattern of thoughts

in the darkest corner of universe,

blending straws with gras and clay,

catching a shadow underneath the waterfalls,

Pulsations,

dewdrops upon dusty bowls,

whistling as birds are supposed to do –

an Emeraldgreen silk blouse

I’m repeating the pattern without thinking twice,

thinking twice,

and leaving when day turns into night

 

Ze weeft patronen van gedachten

In het donkerste hoek van universum,

mengt gras met rietjes en klei,

vangt een schaduw onderaan het waterval,

Pulserend,

druppels van dauw langs stoffige schalen

fluitend zoals vogels hoort te luiden

een Smaragdgroene zijdenblouse,

ik herhaal de patroon zonder na te denken,

ik denk na en verdwijn wanneer de dag transformeert in nacht

 

    Hon väver ett mönster av tankar

i universums mörkaste vrå

blandar halmstrån med gräs och lera,

fångar en skugga under vattenfallet

Pulserar,

daggdroppar på dammiga skålar

visslar som fåglar bör

en smaragdgrön blus

jag upprepar mönstret utan att stanna upp

stannar upp och förvandlas när dag blir till natt

 

    Lei tesse una sagoma di pensieri

nel angolo più scuro del universo,

mescola fieno con erba e fango,

catturando un'ombra sotto la cascata

Tremando,

guazza sui scodelle polverose

fischiano come dovrebbero gli uccelli

una camicetta di verdesmeraldo

io ripeto la storia senza fermarmi

mi fermo e trasformerò quando il giorno divenne notte

ฟรประภา